Skip to main content

ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ

ﺗﻮ ﺑﻨﺎ ﮐﮯ ﭘﮭﺮ ﺳﮯ ﺑﮕﺎﮌ ﺩﮮ ، ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ
ﺭﮨﻮﮞ ﮐﻮ ﺯﮦ ﮔﺮ ﺗﺮﮮ ﺳﺎﻣﻨﮯ، ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ

ﺗﺮﯼ ” ﭼﻮﺏِ ﭼﺎﮎ “ ﮐﯽ ﮔﺮﺩﺷﯿﮟ ﻣﺮﮮ ﺁﺏ ﻭﮔِﻞ ﻣﯿﮟ ﺍُﺗﺮ ﮔﺌﯿﮟ
ﻣﺮﮮ ﭘﺎﺅﮞ ﮈﻭﺭﯼ ﺳﮯ ﮐﺎﭦ ﮐﮯ ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ

ﺗﺮﯼ ﺍُﻧﮕﻠﯿﺎﮞ ﻣﺮﮮ ﺟﺴﻢ ﻣﯿﮟ ﯾﻮﻧﮩﯽ ﻟﻤﺲ ﺑﻦ ﮐﮯ ﮔﮍﯼ ﺭﮨﯿﮟ
ﮐﻒِ ﮐﻮﺯﮦ ﮔﺮ ﻣﺮﯼ ﻣﺎﻥ ﻟﮯ ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ

ﻣﺠﮭﮯ ﺭﮐﺘﺎ ﺩﯾﮑﮫ ﮐﮯ ﮐﺮﺏ ﻣﯿﮟ ﮐﮩﯿﮟ ﻭﮦ ﺑﮭﯽ ﺭﻗﺺ ﻧﮧ ﭼﮭﻮﮌ ﺩﮮ
ﮐﺴﯽ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩ ﮐﮯ ﺳﺎﻣﻨﮯ، ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ

ﺗﺮﺍ ﺯﻋﻢ ﻓﻦ ﺑﮭﯽ ﻋﺰﯾﺰ ﮨﮯ، ﺑﮍﮮ ﺷﻮﻕ ﺳﮯ ﺗُﻮ ﺳﻨﻮﺍﺭ ﻟﮯ
ﻣﺮﮮ ﭘﯿﭻ ﻭ ﺧﻢ ، ﻣﺮﮮ ﺯﺍﻭﯾﮯ ، ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ

ﺗﺮﮮ "ﺳﻨﮓِ ﭼﺎﮎ " ﭘﮧ ﻧﺮﻡ ﮨﮯ ﻣﺮﯼ ﺧﺎﮎِ ﻧﻢ، ﺍِﺳﮯ ﭼُﮭﻮﺗﺎ ﺭﮦ
ﮐﺴﯽ ﺍﯾﮏ ﺷﮑﻞ ﻣﯿﮟ ﮈﮬﺎﻝ ﮐﮯ ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍُﺗﺎﺭﻧﺎ

ﻣﺠﮭﮯ ﮔﻮﻧﺪﮬﻨﮯ ﻣﯿﮟ ﺟﻮ ﮔُﻢ ﮨﻮﺋﮯ ﺗﺮﮮ ﮨﺎﺗﮫ، ﺍِﻥ ﮐﺎ ﺑﺪﻝ ﮐﮩﺎﮞ
ﮐﺒﮭﯽ ﺩﺳﺖِ ﻏﯿﺮ ﮐﮯ ﻭﺍﺳﻄﮯ ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍﺗﺎﺭﻧﺎ

ﺗﺮﺍ ﮔﯿﻼ ﮨﺎﺗﮫ ﺟﻮ ﮨﭧ ﮔﯿﺎ ﻣﺮﮮ ﺑﮭﯿﮕﮯ ﺑﮭﯿﮕﮯ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﮯ
ﻣﺠﮭﮯ ﮈﮬﺎﻧﭗ ﻟﯿﻨﺎ ﮨﮯ ﺁﮒ ﻧﮯ، ﻣﺠﮭﮯ ﭼﺎﮎ ﺳﮯ ﻧﮧ ﺍﺗﺎﺭﻧﺎ

Comments

Popular posts from this blog

سندھی غزل

غزل__________ استاد بخاري شوق تنهنجو شئي ئي ٻي بنجي ويو دل لڳي مان ، زندگي بنجي ويو چنڊ تارا ، گل سهي سودا نه ڏين حسن تنهنجو هڪ هٽي بنجي ويو چؤطرف چمڪار تنهنجي سونهن جا چاھه منهنجو چؤدڳي بنجي ويو سونهن سان جيڪو جڙيو سو جنتي جو ٿڙيو سو دوزخي بنجي ويو قرب ۾ ڪؤڙو ، ڪسارو هي سمو شاھه جي وائي مٺي بنجي ويو منهنجو سينو آ سدوري سنڌڙي تنهنجو سِرُ سنڌو ندي بنجي ويو عاشقن آڏو وڏو هيڏو پهاڙ ڌوڙ جي آ خر دڙي بنجي ويو جنهن کي تون”استاد“ووڙيندو وتين سو ته تنهنجي شاعري بنجي ویو ترجمہ شوق تمہارہ کوئی چیز ہی اور بن گیا دل لگی سے زندگی بن گیا چاند تارے پھول کوئی سودا نہیں دیتے حسن تمہارا ایک دوکاں بن گیا چاروں طرف نور ہے تمہارے حسن کا پیار میرا چاندنی بن گیا حسن سے جو جڑا وہ جنتی جو بہکا وہ دوزخی بن گیا محبت میں یہ جھوٹ بھی شاھ (عبدالطیف بھٹائی) کا گیت بن گیا میری چھاتی جیسے سندھ کی دھرتی سر تمہارا دریائے سندھ بن گیا عاشقوں کے آگے اتنا بڑا پہاڑ بھی مٹی کا اک ڈھیر بن گیا جس کی تجھے تلاش ہے اے "استاد" وہ تو تمہاری شاعری بن گیا۔