Skip to main content

پنجابی مزاح

ﭘِﻨﮉ ﺩﮮ ﺳﮑﻮﻝ ﻭﭺ
ﺭﻭﻝ ﻧﻤﺒﺮ
ﺗﮯ
ﻧﺎﻡ ﺩﯼ
ﮐﻮﺋﯽ ﺍﯾﮉﯼ ﺍﮬﻤﯿﺖ ﻧﺌﯿﮟ ﺳﯽ ﮬُﻨﺪﯼ
ﺳﭩﻮﮈﻧﭧ ﺍﭘﻨﮯ ﭨﺒّﺮ ﺗﻮﮞ ﭘﭽﮭﺎﻧﮯ ﺟﺎﻧﺪﮮ
ﺳﻦ
ﻣﺎﺷﭩﺮ ﺟﯽ ﺣﺎﺿﺮﯼ ﻭﯼ ﺭﻭﻟﻨﻤﺒﺮ ﻭﺍﺋﺰ
ﻧﺌﯿﮟ ﭨَﺒّﺮ ﻭﺍﺋﺰ ﻻﻧﺪﮮ...
ﻟﻤﺒﮍﺍﮞ ﺩﺍ ﺍﺳﻠﻢ...ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻨﺎﺏ
ﮔُﺠﺮﺍﮞ ﺩﺍ ﺻﺪﯾﻖ...ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻨﺎﺏ
ﺟﭩّﺎﮞ ﺩﺍ ﺍﺷﺮﻑ...ﻟﺒﯿﮏ ﺳﺮ
ﻧﺎﺋﯿﺎﮞ ﺩﺍ ﻣﺨﺘﺎﺭ...ﭘﻠﯿﺰﻧﭧ ﺳﺮ
ﻣﻠﮑﺎﮞ ﺩﺍ ﻣﻘﺼﻮﺩ...ﺣﺎﺿﺮ ﺟﯽ
ﻣﺎﺷﭩﺮ ﺑﺸﯿﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺩﮮ ﻧﺎﻝ ﻧﺎﻝ
ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺩﺍ ﻭﯼ ﺑﮍﺍ ﺧﯿﺎﻝ ﺭﮐﮭﺪﮮ ﺳﻦ...
ﺍِﮎ ﺩﻥ ﺧﻮﺭﮮ ﺩِﻝ ﻭﭺ ﮐﯽ ﺁﺋﯽ ﺁﮐﮭﻦ
ﻟﮕﮯ ﺳﻮﯾﺮﮮ ﮬﺮ ﻃﺎﻟﺒﻌﻠﻢ ﺍﮎ ﺍﮎ ﻧﯿﮑﯽ ﺩﺍ
ﮐﻢ ﮐﺮ ﮐﮯ ﺁﺋﮯ ﮔﺎ...
ﺍﮔﻠﮯ ﺩِﻥ ﺳﮑﻮﻟﮯ ﮔﺌﮯ ﺗﮯ ﻻ ﻟﯿﺎ ﺳﺎﺭﯼ
ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻧﻮﮞ ﻻﺋﻦ ﻭِﭺ...ﺭﻭﺯِ ﻣﺤﺸﺮ ﺩﯼ
ﺭﯾﮩﺮﺳﻞ ﺍﯼ ﻟﮓ ﺭﮬﯽ ﺳﯽ ﻋﻤﻼﮞ ﺩﮮ
ﻧﺘﺎﺭﮮ ﺷﺮﻭﻉ ﮬﻮ ﮔﺌﮯ...
ﻟﻤﺒﮍﺍﮞ ﺩﺍ ﺍﺳﻠﻢ ﮐﯿﮩﻨﺪﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﯿﮟ ﺳﻮﯾﺮﮮ
ﻧﻤﺎﺯ ﭘﮍﮬﯽ ﺟﯽ...ﺷﺎﺑﺎﺵ ﺑﮩﮧ ﺟﺎ...
ﮔُﺠﺮﺍﮞ ﺩﺍ ﺻﺪﯾﻖ ﮐﯿﮩﻨﺪﺍ ﻣﺎﺷﭩﺮ ﺟﯽ ﻣﯿﮟ
ﻣﺴﻮﺍﮎ ﮐﯿﺘﯽ ﺳُﻨﺖ ﭘﻮﺭﯼ ﮐﯿﺘﯽ
ﺟﯽ...ﺷﺎﺑﺎﺵ...
ﻧﺎﺋﯿﺎﮞ ﺩﺍ ﻣُﺨﺘﺎﺭ ﺁﮐﮭﻦ ﻟﮕﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﯿﺮﯼ
ﺑﮯ ﺑﮯ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﮮ ﺟﯽ ﻣﯿﮟ ﺳﻮﯾﺮﮮ
ﺍﻭﮬﺪﯾﺎﮞ ﻟﺘّﺎﮞ ﮔُﮭﭧ ﮐﮯ ﺁﯾﺎﮞ ﺟﯽ...ﭼﻞ
ﭨﮭﯿﮏ ﺍﮮ ﺑﮩﮧ ﺟﺎ...
ﻣﻠﮑﺎﮞ ﺩﮮ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻧﮯ ﺳﻮﯾﺮﮮ ﺭﺍﮦ ﭼﻮﮞ
ﭘﮩﺎﮌﯼ ﮐِﮑﺮ ﺩﮮ ﭼﮭﺎﭘﮯ ﮬﭩﺎ ﮐﮯ ﻧﯿﮑﯽ
ﮐﯿﺘﯽ ﺳﯽ...
ﺍﮔﻠﯽ ﻭﺍﺭﺭ ﺍﺭﺷﺪ ﺩﯼ ﺳﯽ... ﮬﺎﮞ ﻭﺋﯽ ﺗﻮﮞ
ﮐﯽ ﮐﯿﺘﺎ؟
ﻣﺎﺷﭩﺮ ﺟﯿﮧ ﺳﻮﯾﺮﮮ ﻣﺴﯿﺖ ﻭﺍﻟﮯ ﮐﮭﻮﮦ
ﺗﻮﮞ ﮐُﮍﯾﺎﮞ ﭘﺎﻧﯽ ﺑﮭﺮﻥ ﺁﺋﯿﺎﮞ ﺳﯽ
ﺗﮯ
"ﻣﯿﮟ ﺍﻭﮨﻨﺎﮞ ﻧﻮﮞ ﮔﮭﮍﮮ ﭼﮑﺎﺋﮯ ﺳﻦ"

Comments

Popular posts from this blog

سندھی غزل

غزل__________ استاد بخاري شوق تنهنجو شئي ئي ٻي بنجي ويو دل لڳي مان ، زندگي بنجي ويو چنڊ تارا ، گل سهي سودا نه ڏين حسن تنهنجو هڪ هٽي بنجي ويو چؤطرف چمڪار تنهنجي سونهن جا چاھه منهنجو چؤدڳي بنجي ويو سونهن سان جيڪو جڙيو سو جنتي جو ٿڙيو سو دوزخي بنجي ويو قرب ۾ ڪؤڙو ، ڪسارو هي سمو شاھه جي وائي مٺي بنجي ويو منهنجو سينو آ سدوري سنڌڙي تنهنجو سِرُ سنڌو ندي بنجي ويو عاشقن آڏو وڏو هيڏو پهاڙ ڌوڙ جي آ خر دڙي بنجي ويو جنهن کي تون”استاد“ووڙيندو وتين سو ته تنهنجي شاعري بنجي ویو ترجمہ شوق تمہارہ کوئی چیز ہی اور بن گیا دل لگی سے زندگی بن گیا چاند تارے پھول کوئی سودا نہیں دیتے حسن تمہارا ایک دوکاں بن گیا چاروں طرف نور ہے تمہارے حسن کا پیار میرا چاندنی بن گیا حسن سے جو جڑا وہ جنتی جو بہکا وہ دوزخی بن گیا محبت میں یہ جھوٹ بھی شاھ (عبدالطیف بھٹائی) کا گیت بن گیا میری چھاتی جیسے سندھ کی دھرتی سر تمہارا دریائے سندھ بن گیا عاشقوں کے آگے اتنا بڑا پہاڑ بھی مٹی کا اک ڈھیر بن گیا جس کی تجھے تلاش ہے اے "استاد" وہ تو تمہاری شاعری بن گیا۔