Skip to main content

پنجابی نظم

کر کے اوہدے نال محبت
میں کیتی پامال محبت

اوہدے توں میں ہرنا نئیں سی
کھیڈ گیا اوہ چال محبت

کن وچ مُندراں، پیریں گھنگروَ
کھِلرے ہوئے وال محبت

تِکھیاں سولاں جَر سکنی ایں؟
تاں فیر کُڑیے پال محبت

میں اوس موہڈے نال کھلوتی
جس موہڈے دی شال محبت

سارے رنگ ای کھا جاندی اے
کر کے اکھاں لال محبت۔۔۔۔

سولاں تیکر لے جاندی اےُ
بہتی پھلاں نال محبت

رونا ہوندا اے عمراں دا
رہندی اک دو سال محبت

جیکر سِر توں چُنی لاہوے
چلھے دے وچ بال محبتُ

مانی جین لئے کافی نئیں سی
سُکی روٹی، دال محبت

Comments

Popular posts from this blog

سندھی غزل

غزل__________ استاد بخاري شوق تنهنجو شئي ئي ٻي بنجي ويو دل لڳي مان ، زندگي بنجي ويو چنڊ تارا ، گل سهي سودا نه ڏين حسن تنهنجو هڪ هٽي بنجي ويو چؤطرف چمڪار تنهنجي سونهن جا چاھه منهنجو چؤدڳي بنجي ويو سونهن سان جيڪو جڙيو سو جنتي جو ٿڙيو سو دوزخي بنجي ويو قرب ۾ ڪؤڙو ، ڪسارو هي سمو شاھه جي وائي مٺي بنجي ويو منهنجو سينو آ سدوري سنڌڙي تنهنجو سِرُ سنڌو ندي بنجي ويو عاشقن آڏو وڏو هيڏو پهاڙ ڌوڙ جي آ خر دڙي بنجي ويو جنهن کي تون”استاد“ووڙيندو وتين سو ته تنهنجي شاعري بنجي ویو ترجمہ شوق تمہارہ کوئی چیز ہی اور بن گیا دل لگی سے زندگی بن گیا چاند تارے پھول کوئی سودا نہیں دیتے حسن تمہارا ایک دوکاں بن گیا چاروں طرف نور ہے تمہارے حسن کا پیار میرا چاندنی بن گیا حسن سے جو جڑا وہ جنتی جو بہکا وہ دوزخی بن گیا محبت میں یہ جھوٹ بھی شاھ (عبدالطیف بھٹائی) کا گیت بن گیا میری چھاتی جیسے سندھ کی دھرتی سر تمہارا دریائے سندھ بن گیا عاشقوں کے آگے اتنا بڑا پہاڑ بھی مٹی کا اک ڈھیر بن گیا جس کی تجھے تلاش ہے اے "استاد" وہ تو تمہاری شاعری بن گیا۔