Skip to main content

Ghazal

ﯾﮧ ﻧﮕﺎﮦِ ﺷﺮﻡ ﺟُﮭﮑﯽ ﺟُﮭﮑﯽ، ﯾﮧ ﺟﺒﯿﻦِ ﻧﺎﺯ ﺩُﮬﻮﺍﮞ ﺩُﮬﻮﺍﮞ
ﻣِﺮﮮ ﺑﺲ ﮐﯽ ﺍﺏ ﻧﮩﯿﮟ ﺩﺍﺳﺘﺎﮞ، ﻣِﺮﺍ ﮐﺎﻧﭙﺘﺎ ﮨﮯ ﺭُﻭﺍﮞ ﺭُﻭﺍﮞ
ﯾﮧ ﺗﺨﯿّﻼﺕ ﮐﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﯾﮧ ﺗﺼﻮّﺭﺍﺕ ﮐﯽ ﺑﻨﺪﮔﯽ
ﻓﻘﻂ ﺍِﮎ ﻓﺮﯾﺐِ ﺧﯿﺎﻝ ﭘﺮ، ﻣِﺮﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮨﮯ ﺭﻭﺍﮞ ﺩﻭﺍﮞ
ﻣِﺮﮮ ﺩﻝ ﭘﮧ ﻧﻘﺶ ﮨﯿﮟ ﺁﺝ ﺗﮏ، ﻭﮦ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﻧﻮﺍﺯﺷﯿﮟ
ﻭﮦ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺿﺒﻂ ﻋﯿﺎﮞ ﻋﯿﺎﮞ، ﻭﮦ ﺧﻠﻮﺹِ ﺭﺑﻂ ﻧﮩﺎﮞ ﻧﮩﺎﮞ
ﻧﮧ ﺳﻔﺮ ﺑﺸﺮﻁِ ﻣﺂﻝ ﮨﮯ، ﻧﮧ ﻃﻠﺐ ﺑﻘﯿﺪِ ﺳﻮﺍﻝ ﮨﮯ
ﻓﻘﻂ ﺍﯾﮏ ﺳﯿﺮﯼِ ﺫﻭﻕ ﮐﻮ، ﻣﯿﮟ ﺑﮭﭩﮏ ﺭﮨﺎ ﮨﻮﮞ ﮐﮩﺎﮞ ﮐﮩﺎﮞ
ﻣِﺮﯼ ﺧﻠﻮﺗﻮﮞ ﮐﯽ ﯾﮧ ﺟﻨّﺘﯿﮟ ﮐﺌﯽ ﺑﺎﺭ ﺳﺞ ﮐﮯ ﺍُﺟﮍ ﮔﺌﯿﮟ
ﻣﺠﮭﮯ ﺑﺎﺭﮨﺎ ﯾﮧ ﮔﻤﺎﻥ ﮨﻮﺍ، ﮐﮧ ﺗﻢ ﺁﺭﮨﮯ ﮨﻮ ﮐﺸﺎﮞ ﮐﺸﺎﮞ
ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻋﻈﯿﻢ

Comments

Popular posts from this blog

سندھی غزل

غزل__________ استاد بخاري شوق تنهنجو شئي ئي ٻي بنجي ويو دل لڳي مان ، زندگي بنجي ويو چنڊ تارا ، گل سهي سودا نه ڏين حسن تنهنجو هڪ هٽي بنجي ويو چؤطرف چمڪار تنهنجي سونهن جا چاھه منهنجو چؤدڳي بنجي ويو سونهن سان جيڪو جڙيو سو جنتي جو ٿڙيو سو دوزخي بنجي ويو قرب ۾ ڪؤڙو ، ڪسارو هي سمو شاھه جي وائي مٺي بنجي ويو منهنجو سينو آ سدوري سنڌڙي تنهنجو سِرُ سنڌو ندي بنجي ويو عاشقن آڏو وڏو هيڏو پهاڙ ڌوڙ جي آ خر دڙي بنجي ويو جنهن کي تون”استاد“ووڙيندو وتين سو ته تنهنجي شاعري بنجي ویو ترجمہ شوق تمہارہ کوئی چیز ہی اور بن گیا دل لگی سے زندگی بن گیا چاند تارے پھول کوئی سودا نہیں دیتے حسن تمہارا ایک دوکاں بن گیا چاروں طرف نور ہے تمہارے حسن کا پیار میرا چاندنی بن گیا حسن سے جو جڑا وہ جنتی جو بہکا وہ دوزخی بن گیا محبت میں یہ جھوٹ بھی شاھ (عبدالطیف بھٹائی) کا گیت بن گیا میری چھاتی جیسے سندھ کی دھرتی سر تمہارا دریائے سندھ بن گیا عاشقوں کے آگے اتنا بڑا پہاڑ بھی مٹی کا اک ڈھیر بن گیا جس کی تجھے تلاش ہے اے "استاد" وہ تو تمہاری شاعری بن گیا۔